Rozdział 3

*Oczami Betty *
Tak naprawdę nie byłam pewna czy mówią prawdę o tym pocałunku więc poszłam do Kierana zapytać o to. Weszłam do pokoju, w którym się zamknął
- Nie chcesz mi niczego wytłumaczyć ? - spytałam
- Czego ? - zapytał ze zdziwieniem
- Pocałowaliście się przypadkiem, czy może to było specjalnie ?
- Żartujesz sobie ? To był wypadek, wpadła na mnie ...
- Wypadek...
Kieran spojrzał się na mnie spod łba i mrugnął pare razy. Miałam uczucie, że kłamie ale nie chciałam ujawniać swoich podejrzeń. Wyszłam z domu i postanowiłam poszukać Dean'a, niestety nigdzie go nie znalazłam. Po 30 minutach wróciłam do domu. Nie zdążyłam nawet postawić nogi za progiem, a zauważyłam Demi i Kieran'a rozmawiających. Cicho weszłam do mieszkania i podsłuchiwałam o czym mówią.
- Wszyscy myślą, że to nie był przypadek - mówił Kieran
-Może to nie był przypadek, może zrobiłam to celowo - powiedziała Demi
- Co ! Słyszysz co ty mówisz ? Ja jestem z Betty nie chce jej stracić, zresztą ty jesteś z Dean'em
- Nie wiem czy jeszcze jestem
- Idę z tąd nie mogę cie słuchać
Kieran wyszedł z pokoju i zobaczył, że podsłuchuje. Popatrzył się na mnie zdenerwowanym wzrokiem, ale nic nie powiedział. Pocałowałam go i powiedziała, że teraz mu wierze. Demi popatrzyła na nas i wyszła z domu

*Oczami Kierana*

Cieszyłem się, że mi wybaczyła. Miałem nadzieję, że znowu będzie tak samo jak wcześniej. Nienawidziłem w tym momencie Demi. Chciałem żeby Dean z nią zerwał i żeby dała mi spokój.

*Oczami Demi*
Jestem strasznie zła.Co jeżeli stracę Dean'a i Kieran'a... Nie chę ich stracić.Mam nadzieję, że mi wybaczą.Nie wiem co mam zrobić.Kocham Dean'a całym sercem, ale Kieran jest taki słodki i w dodatku te włosy.Nie powinnam myśleć o innych skoro mam takiego przystojnego blondyna przy sobie.Chociaż niewiem czy nadal go mam...